Kur'an-ı Kerim SÂFFÂT Suresi

Ve saf bağlayarak (huşû ile Allah’ın huzurunda) saf halinde bulunanlara andolsun.

Toplayıp sevkedenlere (sağ ve sol kanat velîlerine).

Zikrederek (Kur’ân) tilâvet edenlere (okuyanlara) (andolsun).

Muhakkak ki sizin İlâhınız, mutlaka Tek’tir.

Göklerin, yerin ve ikisi arasında olanların Rabbidir. Ve doğuların (da) Rabbidir.

Muhakkak ki Biz; dünya semasını, yıldızları ziynet kılarak süsledik.

Ve marid (azgın ve asi) şeytanların hepsinden muhafaza ederek.

Melei A’lâ’ya kulak verip dinleyemezler ve her taraftan atılırlar (kovulurlar).

Kovulmuş olarak, onlar için kesilmeyen sürekli azap vardır.

Ancak kim bir söz kapıp kaçarsa, o taktirde kayıp giden yakıcı bir alev onu takip eder (ona ulaşır, yok eder).

Hayır, onlardan fetva iste (sor): "Onlar mı yaratılış bakımından daha kuvvetli, yoksa Bizim (diğer) yarattıklarımız mı?" Muhakkak ki Biz, onları yapışkan nemli topraktan yarattık.

Evet, sen hayret ettin ve onlar (ise) alay ediyorlar.

Ve (onlara) hatırlatılınca (anlatılınca) tezekkür etmezler (dinleyip hükme varamazlar).

Ve bir âyet (mucize) gördükleri zaman alay ederler.

Ve: "Bu sadece apaçık bir sihirdir." dediler (derler).

Öldüğümüz, toprak ve kemik olduğumuz zaman mı? Gerçekten biz, mutlaka beas edilenler (diriltilenler) mi olacağız?

Ve evvelki babalarımız (atalarımız) da mı?

"Evet ve siz (yeniden yaratıldığınız zaman) hor ve hakir olacaklarsınız." de.

İşte o, sadece tek bir çığlıktır. Onlar işte o zaman (diriltilince) bakacaklar (görecekler).

"Ve eyvahlar olsun bize, (işte) bu dîn günüdür." dediler.

(İşte) bu tekzip etmiş (yalanlamış) olduğunuz fasıl (haklıyı haksızdan ayırma, hüküm verme) günüdür.

Zulmedenleri ve onların eşlerini (zevcelerini) haşredin (biraraya toplayın)! Ve onların tapmış oldukları şeyleri (de).

Allah’tan başka (taptıkları). Artık onları cahîm (cehennem) yoluna hidayet edin (ulaştırın).

Artık onları tevkif edin (tutuklayın). Muhakkak ki onlar, mesuldürler (sorumludurlar).

Size ne oldu ki yardımlaşmıyorsunuz.

Hayır, onlar bugün teslim olanlardır.

Ve karşılıklı yönelip birbirlerine (hesap) sorarlar.

"Gerçekten siz bize, sağ taraftan (Allah taraftarıymış gibi) geliyordunuz." dediler (derler).

"Hayır, siz mü’min olmamıştınız (Allah’a ulaşmayı dilememiştiniz)." dediler (derler).

Ve bizim, sizin üzerinizde bir sultanlığımız, hükümranlığımız olmadı (yoktu). Hayır siz azgın bir kavim olmuştunuz.

Artık Rabbimizin (azap) sözü üzerimize hak oldu. Muhakkak ki biz, onu (azabı) mutlaka tadacak olanlarız.

Evet, sizi biz azdırdık. Gerçekten biz azgınlar olmuştuk.

İşte muhakkak ki onlar, izin günü azapta ortak olanlardır.

Gerçekten Biz, mücrimlere (suçlulara) işte böyle yaparız.

Onlara: "Allah’tan başka İlâh yoktur." denildiği zaman, onlar mutlaka kibirleniyorlardı.

Ve onlar: "Mecnun (deli) bir şair için, gerçekten biz, ilâhlarımızı terkedenler mi olacağız?" diyorlar(dı).

Hayır, o hakkı getirdi. Ve mürselleri (gönderilmiş olan resûlleri) tasdik etti.

Muhakkak ki siz, elîm azabı mutlaka tadacak olanlarsınız.

Ve yapmış olduklarınızdan başka bir şeyle cezalandırılmazsınız.

Allah’ın muhlis (halis) kulları hariç.

İşte onlar; onlar için malûm (bilinen) bir rızık vardır.

Ve meyveler, onlar ikram olunanlardır.

Naîm cennetlerinde.

Karşılıklı tahtlar üzerinde.

Onların etrafında akan sudan (doldurulmuş) kadehler dolaştırılır.

Berrak, içenler için lezzetli.

Onun içinde aklı gideren bir şey yoktur. Ve onlar, ondan (o maiden) sarhoş olmazlar.

Ve onların yanında, bakışlarını saklayan (sadece onlara çeviren) güzel gözlü kadınlar vardır.

Onlar muhafaza edilmiş (el değmemiş) yumurta gibidir.

Bundan sonra, karşılıklı yönelip birbirlerine sorarlar.

Onlardan konuşan birisi: "Gerçekten benim bir yakınım vardı." dedi (der).

"Sen gerçekten (tekrar dirilmeyi) tasdik edenlerden misin?" dedi.

Öldüğümüz, toprak ve kemik olduğumuz zaman mı? Gerçekten biz mutlaka cezalandırılacak olanlar mıyız?

"Siz muttali olanlar mısınız (onun halini yakînen bilenler misiniz)?" dedi.

O zaman (onun haline) muttali oldu. Ve böylece onu ateşin ortasında gördü.

"Allah’a yemin olsun ki, sen az daha beni de gerçekten helâk edecektin?" dedi.

Ve eğer Rabbimin ni’meti olmasaydı, mutlaka ben de (cehennemde yanmak üzere) hazır bulundurulanlardan olurdum.

Artık biz (bir daha) ölecek değiliz, öyle değil mi?

Bizim ilk ölümümüz hariç. Ve biz azap görecek olanlar (da) değiliz.

Muhakkak ki bu gerçekten fevzül azîmdir (en büyük kurtuluştur).

Artık amel edenler, bunun (fevzül azîm hedefine ulaşmak) için çalışsınlar.

Nüzul (Allah’tan indirilen karşılık) olarak bu mu yoksa zakkum ağacı mı daha hayırlı?

Muhakkak ki Biz, onu (zakkum ağacını) zalimler için fitne (imtihan) kıldık.

Muhakkak ki o (zakkum ağacı), cahîmin (cehennemin) dibinde çıkan bir ağaçtır.

Onun meyveleri şeytanların başları gibidir.

Muhakkak ki onlar, mutlaka ondan (zakkum ağacından) yiyecek, böylece onunla karınlarını dolduracak (doyuracak) olanlardır.

Sonra da muhakkak ki onlar için onun üstüne, mutlaka hamim (kaynar su) karıştırılmış (içecek) vardır.

Sonra muhakkak ki onların mercileri (dönüşleri), kesinlikle cehennemedir.

Muhakkak ki onlar, babalarını (atalarını) dalâlette buldular.

Onlar, onların (babalarının) izleri üzerinde koşuyorlar(dı).

Andolsun ki, onlardan önce, evvelkilerin çoğu (da) dalâlette idiler.

Ve andolsun ki, onlara nezirler (uyarıcılar) gönderdik.

O zaman uyarılanların akıbetleri nasıl oldu, bak!

Ancak Allah’ın muhlis kulları hariç.

Ve andolsun ki Nuh (A.S), Bize nida etti. İşte duasına icabet edilenler gerçekten ne güzel (ne güzel bir durumdadırlar).

Ve O’nu (Hz. Nuh’u) ve O’nun ailesini kerbil azîmden (büyük üzüntüden) kurtardık.

Ve O’nun (Nuh A.S’ın) zürriyetini (kıyâmete kadar) bâki kalanlardan kıldık.

Ve sonrakiler arasında ona (şerefli bir anı) bıraktık.

Âlemler içinde Nuh (A.S)’a selâm olsun.

Muhakkak ki Biz, muhsinleri işte böyle mükâfatlandırırız.

Muhakkak ki o, Bizim mü’min (Allah’a ulaşmayı dileyip bütün makamları kazanan) kullarımızdandır.

Sonra diğerlerini (suda) boğduk.

Ve muhakkak ki, onun dîninden olanlardan (önemli biri de) İbrâhîm (A.S)’dır.

O, Rabbine selîm bir kalp ile gelmişti.

Babasına ve kavmine: "Nedir bu sizin taptıklarınız?" demişti.

İftira ederek mi (Allah’a karşı yalan söyleyerek mi) Allah’tan başka ilâhlar istiyorsunuz?

Âlemlerin Rabbi hakkında sizin zannınız nedir?

Sonra yıldızlara nazar ederek baktı.

Bunun üzerine "Ben gerçekten hastayım." dedi.

Bunun üzerine ona arkalarını dönüp gittiler.

Onların ilâhları ile ilgilendi ve: "Yani (siz yemek) yemiyor musunuz?" dedi.

Yoksa siz konuşmuyor musunuz?

Sağ eliyle vurarak onları devirdi (kırdı).

Bunun üzerine hızlı hızlı koşarak karşısına dikildiler.

(İbrâhîm A.S): "Siz yonttuğunuz şeylere mi tapıyorsunuz?" dedi.

Ve (oysaki) sizi de, yaptığınız şeyleri de Allah yarattı.

"Onun için yüksek binalar (mancınık) inşa edin. Sonra da onu alevlerle yanan ateşin içine atın!" dediler.

Sonra ona tuzak hazırlamak istediler. Bunun üzerine onları esfelîn (en çok sefil olanlar) kıldık.

"Ve muhakkak ki ben, Rabbime ulaşan olacağım. O, beni hidayete erdirecek." dedi.

Rabbim, bana salihlerden (evlâtlar) bağışla.

Böylece onu, halim bir oğulla müjdeledik.

Böylece onunla beraber çalışma çağına eriştiği zaman dedi ki: "Ey oğulcuğum! Gerçekten ben, uykuda seni boğazladığımı gördüm. Haydi bak (bir düşün). Bu konudaki görüşün nedir?" (İsmail A.S): "Ey babacığım! Emrolunduğun şeyi yap. İnşaallah beni sabredenlerden bulacaksın" dedi.

Böylece ikisi de (Allah’a) teslim olunca, (İbrâhîm A.S) onu alnı üzerine yatırdı.

Ve ona "Ey İbrâhîm!" diye nida ettik (seslendik).

Sen rüyaya sadık kaldın (yerine getirdin). Muhakkak ki Biz, muhsinleri işte böyle mükâfatlandırırız.

Muhakkak ki bu, kesin olarak apaçık bir imtihandır.

Ve ona büyük bir kurbanı fidye (oğluna karşı bedel olarak) verdik.

Sonrakiler arasında ona (şerefli bir anı) bıraktık.

İbrâhîm (A.S)’a selâm olsun.

Biz, muhsinleri işte böyle mükâfatlandırırız.

Muhakkak ki o, Bizim mü’min (Allah’a ulaşmayı dileyip bütün makamları kazanan) kullarımızdandır.

Ve Biz, onu salihlerden bir Nebî (Peygamber) olan İshak ile müjdeledik.

Ve O’na (Hz. İbrâhîm’e) ve İshak’a bereket verdik (mübarek kıldık). Ve ikisinin zürriyetinden muhsin olan (da), nefsine apaçık zulmeden (de) var.

Ve andolsun ki Musa (A.S)’ı ve Harun (A.S)’ı ni’metlendirdik.

Ve ikisini ve onların kavimlerini kerbil azîmden (büyük üzüntüden) kurtardık.

Ve onlara yardım ettik. Böylece gâlip gelenler onlar oldu.

Ve ikisine (hakikati) açıklayan kitabı verdik.

Ve ikisini (de) Sıratı Mustakîm'e hidayet ettik (ulaştırdık).

Ve sonrakiler arasında ikisine (şerefli bir anı) bıraktık.

Musa (A.S)’a ve Harun (A.S)’a selâm olsun.

Muhakkak ki Biz, muhsinleri işte böyle mükâfatlandırırız.

Muhakkak ki ikisi (de) Bizim mü’min (Allah’a ulaşmayı dileyip bütün makamları kazanan) kullarımızdandır.

Ve muhakkak ki İlyas (A.S), mutlaka gönderilen (resûl)lerdendir.

(İlyas A.S) kavmine: "Siz takva sahibi olmayacak mısınız?" demişti.

Siz (bir put olan) Ba’le mi tapıyorsunuz? Ve Yaratıcılar’ın En Güzeli’ni (Allah’ı) terk mi ediyorsunuz (vaz mı geçiyorsunuz)?

Allah, sizin ve evvelki babalarınızın (atalarınızın) Rabbidir.

Fakat onu yalanladılar. Bu sebeple muhakkak ki onlar, gerçekten (cehennemde) hazır bulundurulacak olanlardır.

Allah’ın muhlis kulları hariç.

Ve sonrakiler arasında ona (şerefli bir anı) bıraktık.

İlyas (A.S)’a selâm olsun.

Muhakkak ki Biz, muhsinleri işte böyle mükâfatlandırırız.

Muhakkak ki o, Bizim mü’min (Allah’a ulaşmayı dileyip bütün makamları kazanan) kullarımızdandır.

Ve muhakkak ki Lut (A.S), gerçekten gönderilmiş olan resûllerdendir.

Onu ve onun ailesini, hepsini kurtarmıştık.

Geride kalanlar arasında acuze bir kadın hariç.

Sonra diğerlerini dumura uğrattık (kökünü kazıdık, yok ettik).

Ve muhakkak ki siz, sabahları onlara mutlaka uğruyorsunuz.

Ve geceleyin de. Hâlâ akıl etmez misiniz?

Ve muhakkak ki Yunus (A.S), gerçekten gönderilmiş (resûl)lerdendir.

O (Yunus A.S) dolu bir gemiye (gemi ile) kaçmıştı.

Böylece kur’a çekti. Sonunda kaybedenlerden oldu.

Onu (Yunus A.S’ı) hemen bir balık yuttu. O, levmedilen biriydi (kendi kendini kınıyordu).

Eğer o gerçekten tesbih edenlerden olmasaydı.

Muhakkak ki o, beas gününe (kıyâmet gününe) kadar onun (balığın) karnında kalırdı.

Bunun üzerine onu, bitkin (hasta) bir halde boş bir alana (sahile) attık.

Ve onun üzerine (gölgelik olarak) kabak cinsinden (geniş yapraklı) bir ağaç bitirdik (yetiştirdik).

Ve onu yüz bin veya daha fazla (kişiye), (resûl olarak) gönderdik.

Böylece âmenû oldular (Allah’a ulaşmayı dilediler). Bunun üzerine onları bir süre kadar metalandırdık (faydalandırdık).

Haydi, onlardan fetva (açıklama) iste: "Kızlar Rabbinin de oğlanlar onların mı?"

Yoksa melekleri, Biz dişi olarak yarattık da onlar şahit mi oldular?

Yalanlarından dolayı mutlaka (şöyle, şöyle) diyenler kesinlikle onlar değil mi?

"Allah doğurdu." Muhakkak ki onlar, kesinlikle yalan söyleyenlerdir.

(Allah), kızları oğlanlara tercih (mi) etti?

Size ne oluyor? Nasıl (böyle) hüküm veriyorsunuz?

Hâlâ tezekkür etmeyecek misiniz?

Yoksa sizin apaçık bir sultanınız (deliliniz) mi var?

Eğer siz sadıklardansanız, o taktirde kitabınızı getirin.

Ve Allah ile cinler arasında neseb (soybağı) kıldılar (uydurdular). Ve andolsun ki cinler, (cehennemde) mutlaka hazır bulundurulacaklarını biliyorlardı.

Allah, onların vasıflandırmalarından (zanlarından) Sübhan’dır (münezzehtir).

Allah’ın muhlis kulları hariç.

Bundan sonra muhakkak ki siz ve sizin taptıklarınız.

Onun (Allah’ın) aleyhinde, kimseyi fitneye düşürecek değilsiniz (düşüremezsiniz).

Ama cehenneme girecek olanlar hariç.

Ve bizden (hiç) kimse yoktur ki, onun bilinen bir makamı olmasın.

Ve muhakkak ki biz, mutlaka (Allah’ın huzurunda) saf saf duranlarız.

Ve muhakkak ki biz, mutlaka (Allah’ı) tesbih edenleriz.

Ve onlar mutlaka, sadece (şöyle) diyorlardı.

Keşke bizim yanımızda (elimizde) evvelkilere verilenlerden bir zikir (bir kitap) olsaydı.

(O zaman) mutlaka biz, Allah’ın muhlis kullarından olurduk.

Buna rağmen O’nu (Zikri: Kur’ân-ı Kerim’i) inkâr ettiler. Fakat yakında bilecekler.

Ve andolsun ki gönderilen kullarımız için Bizim (daha önce) bir sözümüz geçti (onlara söz vermiştik).

Muhakkak ki onlar, mutlaka yardım edilecek olanlardır.

Ve muhakkak ki gâlip gelecek olanlar, mutlaka Bizim ordularımızdır.

Artık bir süre kadar onlardan yüz çevir.

Ve onları gözle! Yakında onlar da görecekler.

Hâlâ azabımızı acele olarak mı istiyorlar?

Onların sahasına (bulundukları yere) (azap) indiği zaman, işte (o gün) uyarılanların sabahı (ne kadar) kötü oldu (olacak).

Ve bir süre kadar onlardan yüz çevir.

Ve gözle! Yakında onlar da görecekler.

Senin izzet sahibi Rabbin onların vasıflandırmalarından (zanlarından) Sübhan’dır (münezzehtir).

Ve gönderilen resûllere selâm olsun.

Ve âlemlerin Rabbi olan Allah’a hamdolsun.