Kur'an-ı Kerim Cüz-29 Sayfa-576

Muhakkak ki o, (Kur’ân hakkında) tefekkür etti (düşündü) ve karar verdi.﴿18﴾ Artık kahroldu (Allah’ın Rahmeti’nden kovularak kendini mahvetti), nasıl karar verdi.﴿19﴾ Sonra kahroldu (Allah’ın Rahmeti’nden kovularak kendini mahvetti), nasıl da karar verdi.﴿20﴾ Sonra baktı.﴿21﴾ Sonra da kaşlarını çattı, yüzünü ekşitti.﴿22﴾ Sonra da arkasını döndü ve kibirlendi.﴿23﴾ Sonunda: “Bu sadece, olsa olsa nakledilen bir büyüdür.” dedi.﴿24﴾ Bu olsa olsa ancak bir insanın sözüdür.﴿25﴾ Yakında Ben, onu alevli ateşe yaslayacağım (atacağım).﴿26﴾ Ve sekarın (alevli ateşin), ne olduğunu sana bildiren nedir?﴿27﴾ (Yakıp tüketir etinden) bakiye bırakmaz ve (ölüme de) terketmez (azapları devam eder).﴿28﴾ (Sekar) insanın (derilerini) yakıp kavurucudur.﴿29﴾ Onun üzerinde 19 vardır.﴿30﴾ Ve Biz, ateş ehlini (cehennem bekçilerini), meleklerden başkası kılmadık. Ve onların sayısını kâfirler için fitneden başka bir şey kılmadık, kitap verilenler yakîn sahibi olsunlar ve âmenû olanların da îmânı artsın. Ve kitap verilenler ve mü’minler şüpheye düşmesinler. Ve de kalplerinde maraz (şüphe) bulunanlar ve kâfirler desinler ki “Allah, bu mesele ile ne murad etti (ne demek istedi)?” İşte böyle, Allah, dilediğini dalâlette bırakır ve dilediğini de hidayete erdirir. Ve Rabbinin ordularını, kendisinden başkası bilmez. Ve O, insanlar için zikirden başka bir şey değildir.﴿31﴾ Hayır, Ay’a yemin olsun!﴿32﴾ Dönüp gittiği an geceye andolsun.﴿33﴾ Ağarmaya başladığı zaman sabaha andolsun.﴿34﴾ Muhakkak ki o (cehennem), gerçekten büyüklerden (büyük musîbetlerden) biridir.﴿35﴾ İnsanlar için bir uyarı olarak.﴿36﴾ Sizden, öne geçmek isteyen veya geride kalmak isteyen kimseler için.﴿37﴾ Bütün nefsler, iktisap ettikleri (kazandıkları) dereceler sebebiyle (karşılığı olarak) rehinedirler (bağlıdırlar).﴿38﴾ Yemin sahipleri (yeminlerini yerine getiren nefsler) hariç.﴿39﴾ Onlar cennetlerdedir. (Diğerlerine) sorarlar.﴿40﴾ Mücrimlerden (suçlulardan).﴿41﴾ Sizi sekarın içine (alevli ateşe) sevkeden (sürükleyen) nedir?﴿42﴾ “Biz namaz kılanlardan olmadık.” dediler.﴿43﴾ Ve biz yoksulları doyurmuyorduk.﴿44﴾ Ve biz bâtıla dalanlarla beraber bâtıla (boş şeylere) dalıyorduk.﴿45﴾ Ve biz dîn gününü yalanlıyorduk.﴿46﴾ Bize yakîn gelene kadar (ölüm anı gelinceye kadar).﴿47﴾