Kur'an-ı Kerim Cüz-19 Sayfa-372

“Onların yapmış oldukları şey hakkında benim ilmim (bilgim) yoktur.” dedi.﴿112﴾ Onların hesabı, sadece Rabbime aittir, keşke farkında olsanız.﴿113﴾ Ve ben mü’minleri tardedici (kovacak) değilim.﴿114﴾ Ben sadece apaçık bir nezirim (uyarıcıyım). ﴿115﴾ Dediler ki: “Ey Nuh! Eğer sen, gerçekten (bizi uyarmaktan) vazgeçmezsen, sen mutlaka taşlananlardan olacaksın.” ﴿116﴾ Nuh (A.S): “Rabbim, muhakkak ki kavmim beni tekzip etti (yalanladı).” dedi.﴿117﴾ Bu durumda benimle onların arasını öyle bir açışla aç ki (ve böylece) beni ve mü’minlerden benimle beraber olanları kurtar.﴿118﴾ Böylece onu ve onunla beraber olanları, dolu bir gemi içinde kurtardık. ﴿119﴾ Sonra Biz, (onların) arkasında kalanları (gemiye binmeyenleri) boğduk.﴿120﴾ Muhakkak ki bunda mutlaka bir âyet (ibret) vardır. Ve onların çoğu mü’min olmadılar (Allah’a ulaşmayı dilemediler).﴿121﴾ Ve muhakkak ki senin Rabbin, elbette O, Azîz’dir (yüce), Rahîm’dir (Rahîm esmasıyla tecelli eden).﴿122﴾ Ad kavmi, mürselini (gönderilen resûlleri) tekzip etti (yalanladı).﴿123﴾ Onların kardeşi Hud (A.S) onlara: “Siz takva sahibi olmayacak mısınız (Allah’a ulaşmayı dilemeyecek misiniz)?” demişti.﴿124﴾ Muhakkak ki ben, sizin için emin bir resûlüm.﴿125﴾ Öyleyse Allah’a karşı takva sahibi olun (Allah’a ulaşmayı dileyin) ve bana itaat edin (bana tâbî olun).﴿126﴾ Ve ona (tebliğime) karşı sizden bir ücret istemiyorum. Benim ücretim sadece âlemlerin Rabbine aittir.﴿127﴾ Bütün yüksek tepelere, âyet (eserler) bina ederek abesle mi iştigal (boşuna mı uğraşıyorsunuz) ediyorsunuz? ﴿128﴾ Ve (bu dünyada) ebedî kalacağınızı umarak, yapıtlar ediniyorsunuz.﴿129﴾ Ve yakaladığınız zaman cebirle (zorbalıkla) yakaladınız (zulmettiniz).﴿130﴾ Öyleyse Allah’a karşı takva sahibi olun (Allah’a ulaşmayı dileyin) ve bana itaat edin (bana tâbî olun).﴿131﴾ Ve bildiğiniz (sizlere öğrettiği) şeylerle size yardım eden (Allah’a) karşı takva sahibi olun (Allah’a ulaşmayı dileyin). ﴿132﴾ Size hayvanlar ve oğullarla yardım etti.﴿133﴾ Ve bahçelerle ve pınarlarla…﴿134﴾ Muhakkak ki ben, azîm günün (kıyâmet gününün) azabının sizin üzerinize olmasından korkarım.﴿135﴾ “Sen, bize vaazetsen de veya vaazedenlerden olmasan da bizim için eşittir.” dediler. ﴿136﴾